Dina artikel anyar urang, urang geus ningali kumaha para nabi méré tanda ngaramal ngaran Al Masih (ramalan éta nyaeta Nabi Isa a.s) jeung ngaramal waktu datangna. Ieu mangrupakeun ramalan anu husus pisan, dirékam sarta ditulis ratusan taun saméméh datangna Isa ( Nabi Isa a.s) jeung aranjeuna ngaprediksi leres pisan. Ramalan ieu ditulis, sarta masih di dinya (!), Dina Kitab Suci Yahudi – teu dina Kitab Suci Injil atawa Kitab Suci Al-Qur’an. Patarosan lajeng timbul naha urang Yahudi teu marina jeung masih (lolobana) teu narima Nabi Isa salaku Kristus (Al Masih) sakumaha ieu nu ditulis dina buku maranéhanana.
Sateuacan urang ningali patarosan ieu, kuring kedah netelakeun yén naroskeun patarosan cara kuring henteu cekap akurat. Seueur urang Yahudi dina waktos Yesus (Nabi Isa a.s) nampi anjeunna salaku Al Masih. Sareng ayeuna seueur teuing anu nampi anjeunna salaku Al Masih. Tapi kanyataanna tetep, salaku bangsa, aranjeunna henteu nampi. Émang kunaon?
Naha urang Yahudi henteu nampi Nabi Isa a.s salaku Al Masih?
Kitab Suci Injil Matius ngarékam pasamoan antara Nabi Isa a.s jeung guru agama Yahudi (disebut Parisi jeung Saduki – maranéhanana boga peran sarua salaku imam kiwari). Aranjeunna naroskeun patarosan trik ka anjeunna sareng ieu jawaban Nabi Isa a.s:
29.Waler Isa, “Aranjeun kacida kaliruna, lantaran tacan ngalarti kana Kitab Suci jeung kana kakawasaan Allah.
Kitab Suci Injil Matius 22:29
Patukaran ieu masihan urang pitunjuk anu penting. Sanajan ieu teh pamingpin anu ngajarkeun Kitab Suci Taurat jeung Zabur ka jalma-jalma, Nabi Isa a.s nuduh maranehna teu nyaho kana Kitab Suci jeung teu nyaho kana kakawasaan Allah. Naon anu dimaksud ke anjeunna ieu? Kumaha bisa jadi para ahli teu tiasa ‘nyaho Kitab Suci’?
Urang Yahudi henteu terang SADAYA Kitab Suci.
Nalika anjeun diajar naon anu diomongkeun sareng dirujuk ku para pamimpin dina Kitab Suci Taurat sareng Jabur, anjeun bakal ningali yén aranjeunna terang ngan ukur ramalan anu tangtu – sareng sanés anu sanés. Janten urang tingali, contona, dina Tanda Putra ti sahiji Parawan, yén para ahli terang ramalan yén Al Masih bakal sumping ti Betlehem. Ieu ayat anu dicutat ku para ahli hukum ka Raja Hérodés nalika Nabi Isa a.s dilahirkeun pikeun nunjukkeun di mana Al Masih bakal dilahirkeun:
2.PANGERAN ngandika, “Eh Betlehem Eprata! Maneh kota pangleutikna di antara kota-kota di Yuda. Tapi nya ti maneh Kami baris medalkeun hiji pangereh pikeun Israil, anu memang geus aya asal-usulna ti jaman baheula.”
Kitab Suci Mikha 5: 2
Anjeun bakal ningali yén aranjeunna terang ayat anu ngarujuk ka Kristus (= Al Masih – tingali di dieu naha istilah- istilah ieu sarua) jeung yén ayat ieu nujul ka anjeunna salaku ‘pangawasa’. Petikan sejen, anu dipikawanoh ku para ahli Yahudi, nyaeta Kitab Suci Jabur 2, diideuan ku Nabi Daud a.s anu mimiti ngawanohkeun judul ‘Al Masih‘ sarta nyebutkeun yen ‘Al Masih’ bakal ‘diangkat jadi Raja di Sion’ (= Yerusalem atawa Al Quds).) sakumaha urang tingali dina petikan.
Raja-raja di bumi nyandak posisi maranéhanana … ngalawan PANGERAN jeung ngalawan Al Masih-Na … Anu ngawasaan di sawarga gumujeng ; Allah dipoyok maranehna… ngadawuh, “Kami geus ngangkat Raja Kami di Sion, gunung Kami anu suci…
Kitab Suci Jabur 2
Guru-guru Yahudi oge nyaho kana ayat-ayat Kitab Suci Jabur di handap ieu,
Nun Gusti, … Ku Daud hamba Gusti, ulah nampik Al Masih Anjeun. Allah sumpah ka Daud, sumpah yen Anjeunna tangtu moal dicabut: “Salah sahiji turunan maneh ku Kami rek ditempatkeun dina tahta maneh — … “Di dieu Kami rek nyieun hiji tanduk pikeun Daud, jeung nyieun lampu pikeun Al Masih Kami.
Kitab Suci Jabur 132:10-18
Urang Yahudi teu nyaho kakawasaan Allah ku cara ngawatesanana ku logika maranéhna
Janten aranjeunna terang sababaraha bagian, sadayana nunjuk ka hiji arah – yén Al Masih bakal maréntah kalayan kakawasaan. Nunjukkeun yén dina waktos Nabi Isa a.s urang Yahudi cicing di handapeun penjajahan Romawi di tanah Israil (tingali di dieu pikeun sajarah urang Yahudi), ieu hiji-hijina jenis Al Masih nu ku aranjeunna dipikahoyong.
Aranjeunna hoyong Al Masih anu bakal sumping dina kakawasaan sareng ngusir bangsa Romawi anu dibenci sareng ngadegkeun Karajaan anu kuat anu diadegkeun ku Raja Daud a.s 1000 taun sateuacanna (tingali di dieu pikeun latar belakang Raja Daud a.s). Karinduan pikeun gaduh Al Masih anu dibentuk ku kahayang sorangan sareng henteu tina rencana Allah ngahalangan aranjeunna tina diajar sadaya kitab sucina.
Saterusna maranéhanana ngagunakeun akal manusa maranéhanana pikeun ngawatesan kakawasaan Allah dina pamikiran maranéhanana. Ramalan éta nyebutkeun yén Al Masih bakal maréntah di Yérusalém. Nabi Isa a.s henteu marentah ku kakawasaan ti Yerusalem. Janten anjeunna teu tiasa janten Al Masih! Éta logika sederhana.Maranéhna ngawates kakawasaan Allah ku cara ngawatesanan Anjeunna kana logika liniér jeung manusa.
Kalolobaan urang Yahudi nepi ka poé ieu teu nyaho ramalan ngeunaan di Kitab Suci Jabur. Sanaos aya dina kitabna, anu disebat Tanakh (=Taurat + Jabur) tapi upami aranjeunna maca hiji hal, aranjeunna ngan ukur maca Kitab Suci Taurat. Maranehna teu malire parentah Allah pikeun nyaho SADAYA Kitab Suci sahingga teu malire ramalan ramalan séjén, sarta ku ngawatesan Allah kana logika manusa maranéhanana, maranéhanana alesan yén saprak éta Al Masih anu maréntah, sarta Isa henteu maréntah, anjeunna moal bisa jadi Al Masih. Akhir ti carita! Teu perlu nalungtik patarosan salajengna! Nepi ka poé ieu, kalolobaan urang Yahudi henteu ningali deui perkawis ieu.
Al Masih: Datang kanggo janten … ‘disingkirkeun’
Tapi lamun maranéhna geus bener nalungtik kitab suci maranéhna bakal diajar hiji hal nu ku urang ayeuna bakal diajar. Dina artikel panungtungan urang nempo yén nabi Daniel a.s bener ngaramalkeun waktu datangna Al Masih. Tapi ayeuna perhatikeun naon deui anu ku anjeunna dicarioskeun ngeunaan Mésias ieu (= Anu Diurapi/Dilantik = Mésias = Kristus)
25.Catet jeung pahamkeun ku maneh: Ti semet kaluar parentah ngawangun deui Yerusalem, nepi ka aya hiji pamingpin anu dipilih ku Allah, lilana teh tujuh kali tujuh taun. Ti dinya Yerusalem baris diadegkeun deui jeung jalan-jalanna katut benteng-bentengna anu tohaga. Piumureunana tujuh kali genep puluh dua taun, tapi eta jaman teh pinuh ku kasusahan.
Daniel 9:25-26
26.Sanggeus tutup mangsa eta, pamingpin pilihan Allah tea bakal aya nu maehan kalawan taya salahna. Kota jeung Bait Allah baris dibasmi deui, ditempuh ku balad hiji raja gagah. Eta mangsa nu panutup datangna lir banjir anu ngadatangkeun peperangan jeung karuksakan, anu geus dirarancang ku Allah.
Perhatikeun naon anu ceuk Nabi Daniel a.s carioskeun bakal kajadian ka Al Masih nalika anjeunna sumping. Naha Nabi Daniel a.s ngaramalkeun yén Al Masih bakal maréntah? Naha anjeunna bakal nalukkeun tahta Nabi Daud a.s karuhunna sareng ngancurkeun kakawasaan Romawi anu ngajajah? Henteu! Malah disebutkeun, cukup jelas, yén Al Masih bakal ‘disingkirkeun jeung teu boga nanaon’. Saterusna disebutkeun yen urang asing bakal ngancurkeun tempat suci (Bait Allah Yahudi) jeung kota (Yerusalem) sarta eta bakal sepi. Lamun nempo sajarah bangsa Israil, anjeun bakal nempo yén ieu téh kajadian. Opat puluh taun saatos pupusna Nabi Isa a.s, urang Romawi sumping sareng ngaduruk Bait Allah, ngancurkeun Yerusalem sareng ngintunkeun urang Yahudi ka pengasingan di sakumna dunya supados aranjeunna diusir ti bumi. Kajadian anu lumangsung dina taun 70 Masehi persis sakumaha anu dinubuatkeun ku Nabi Daniel a.s sakitar 537 SM, sareng sateuacana dinubuatkeun ku Nabi Musa a.s dina Laknat.
Jadi Nabi Daniel a.s ngaramalkeun yén Al Masih moal maréntah! Gantina anjeunna bakal ‘disingkirkeun jeung teu boga nanaon’. Pamingpin Yahudi lasut/meleset ieu sabab aranjeunna henteu ‘nyaho Kitab Suci’. Tapi ieu ningkatkeun masalah sejen. Naha teu aya kontradiksi antara ramalan Nabi Daniel a.s (‘disingkirkeun’) sareng ramalan anu dipikanyaho ku urang Yahudi (masih ngarajaan). Barina ogé, lamun sakabéh nabi boga pesen ti Allah, sakabéh éta kudu jadi bener sakumaha ditangtukeun ku Nabi Musa a.s dina Kitab Suci Taurat. Kumaha bisa yén Al Masih bakal disingkirkeun JEUNG anjeunna bakal maréntah? Sigana logika manusa maranéhanana geus ngakalan ‘kakuatan Allah’.
Kontradiksi antara ‘Aturan’ jeung ‘Disingkirkeun’ dijelaskeun.
Tapi tangtu logika maranéhna teu leuwih kuat batan kakawasaan Allah. Éta ngan, kawas urang manusa, teu ngaku asumsi nu ku maranéhna dijieun. Aranjeunna nganggap yén Al Masih bakal datang ngan sakali. Upami éta masalahna, leres-leres bakal aya kontradiksi antara aturan Al Masih sareng ‘pamisahan’. Jadi maranehna ngawatesan kakawasaan Allah dina pikiran maranéhanana alatan logika maranéhanana, tapi ahirna logika maranéhanana salah.
Al Masih bakal datang dua kali. Dina datangna kahiji anjeunna bakal minuhan ramalan ‘disingkirkeun jeung teu boga nanaon‘ sarta ngan dina datangna kadua anjeunna bakal nyumponan ramalan ‘pangawasa’. Tina sudut pandang éta ‘kontradiksi’ gampang direngsekeun.
Naha urang ogé ngaluncatan SADAYA kitab suci sareng ngawatesan kakawasaan Gusti?
Tapi naon hartina Al Masih bakal ‘disingkirkeun jeung teu boga nanaon‘? Urang bakal ningali patarosan ieu sakedap deui, tapi pikeun ayeuna sigana langkung mangpaat pikeun ngeunteung kumaha urang Yahudi ngaluncatan tanda-tanda éta. Kami geus ningali dua alesan kunaon urang Yahudi henteu ningali tanda-tanda Al Masih. Aya ogé alesan katilu, nu kacatet pikeun urang dina Kitab Suci Injil Yahya dina bursa sejen antara Nabi Isa a.s jeung pamingpin agama di mana anjeuna nyarios ka maranehna.
39.Aranjeun ngarulik Kitab Suci, sabab ceuk pikiran aranjeun baris manggihkeun hirup langgeng ti dinya. Tah eta Kitab Suci teh mere pertelaan hal Kaula!
Kitab Suci Yahya 5:39-40,44
40.Tapi aranjeun embung datang ka Kaula, ari hirup langgeng hayang!
44.Aranjeun resep dipuji ku pada jalma, henteu ihtiar sangkan meunang pamuji ti Allah Nu Maha Esa. Atuh rek percaya ka Kaula kumaha?
Dina basa sejen, alesan katilu urang Yahudi ngaluncatan tanda-tanda Al Masih nyaéta kusabab aranjeunna ‘nolak’ kanggo nampi tanda- tanda eta
kusabab aranjeunna langkung resep nampi persetujuan masing-masing tibatan persetujuan ti Allah!
Urang Yahudi henteu langkung sesat sareng salah arah tibatan anu sanés. Tapi gampang pikeun urang ngahakiman aranjeunna kusabab kaleungitan tanda-tanda yén Isa nyaéta Mésias. Tapi saencan urang nunjuk ramo urang ka aranjeunna meureun urang kedah ningali di diri urang sorangan. Naha urang tiasa jujur nyebutkeun yén urang terang ‘sadayana Kitab Suci’? Naha urang, sapertos urang Yahudi, ngan ukur ningali kana kitab suci anu urang resep, nyaman sareng kaharti? Sareng naha urang sering ngagunakeun logika manusa pikeun ngawatesan kakawasaan Allah dina pikiran urang? Atawa naha urang malah kadang nolak narima kitab suci sabab urang leuwih paduli naon nu dipikirkeun ku batur tibatan naon nu disebutkeun ku Allah? Cara urang Yahudi ngantunkeun tanda-tanda kedah janten peringatan pikeun urang. Urang teu wani ngawatesan diri kana kitab suci anu urang terang sareng kabeneran resep. Urang teu wani ngawatesan kakawasaan Allah ku logika manusa urang. Jeung urang teu wani nolak narima naon nu ku Kitab Suci diajarkeun. Berbekal sareng peringatan-peringatan ieu ngeunaan kumaha urang Yahudi ngaluncatan tanda-tanda datangna Al Masih, ayeuna urang pindah kanggo ngartos datangna jalma konci – Pengabdi.